Καλώς μας ήρθες Λεωνίδα στο Music-space.gr !
Καλώς σας βρήκα παιδιά!
Πάμε στην συνέντευξή μας;
Φύγαμε!
1) Ποιος είναι ο Λεωνίδας Μαριδάκης;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Xανιά, σπούδασα και ζω από τη μουσική και το τραγούδι. Εδώ και αρκετά χρόνια ζω και εργάζομαι με έδρα την Αθήνα απολαμβάνοντας την επαφή και την συνεργασία με ωραίους ανθρώπους. Τέτοιες στιγμές είναι η γνωριμία μου με το Νίκο Ξυδάκη ο οποίος υπέγραψες την παραγωγή στο «Αβάδιστα» το πρώτο προσωπικό μου cd, με το Φοίβο Δεληβοριά, τη Μάρθα Φριντζήλα και τόσους άλλους. Όμορφος σταθμός σε αυτό το επίπεδο είναι και το τραγούδι “Xαράματα η ώρα τρις” που διασκεύασα και μοιράστηκα με την Φωτεινή Βελεσιώτου το 2013. Ξεχωριστές στιγμές δημιουργίας και φιλίες μου έχει προσφέρει και η δουλειά μου -ως μουσικός- για το θέατρο.
2) Κάτι έφτασε στα αφτιά μου για νέο δίσκο;
Ναι, δεν είναι φήμη. Ετοιμάζω το τρίτο μου προσωπικό cd, πέντε χρόνια μετά από το προηγούμενο. Πιο προσωπικό μπορώ να πω ετούτο. Με νέο ήχο και νέους συνεργάτες και θα είναι πιο ανοιχτό σε ερεθίσματα από τα προηγούμενα. Έχω συγκεντρώσει ένα ωραίο υλικό μέσα στο οποίο υπάρχουν στίχοι του Μάνου Ελευθερίου, της Φωτεινής Λαμπρίδη, δικοί μου, αλλά και τραγούδια νεότερων στιχουργών όπως της Νικόλ Κατσάνη. Έχω ξεκινήσει ήδη τις ηχογραφήσεις. Ένα προσωπικό cd είναι πάντα ένα μεγάλο βήμα στη διαδρομή ενός τραγουδοποιού.
3) Τι είναι μουσική για σένα; Πως αντιμετωπίζεις την καθημερινότητα μέσα από τις νότες;
Θα έλεγα πως η μουσική για μένα είναι το Α και το Ω. Αναπνέω μέσα από τη μουσική, αγαπάω μέσα από τη μουσική. Σκοτώνομαι στη δουλειά πολλές φορές για πάρτι της. Γράφω τραγούδια, μουσικές, πάω σε πρόβες, κάνω λάιβ. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει.
4) Αγάπη τι δύσκολο πράμα; Όπως λέει και ένα γνωστό άσμα!
Τα άσματα τα έχουν πει όλα. Πιστεύω την αγάπη μπορεί να την βιώσει κάποιος με πολλούς τρόπους. Τραυματικά, απογειωτικά, σε βάθος χρόνου ή από απόσταση… Επίσης νομίζω πως η αγάπη μαθαίνεται. Μαθαίνει κάποιος να αγαπάει όπως μαθαίνει να σέβεται, όπως μαθαίνει να ζει. Για μένα το στοίχημα είναι πως μπορείς τελικά να αγαπάς τον άλλον χωρίς να ξεχνάς τον εαυτό σου και το αντίστροφο. Ένα στοίχημα που και εγώ το χάνω μερικές φορές.
5) Στην Ελλάδα της κρίσης πόσο δύσκολο είναι να επιβιώσει ένας καλλιτέχνης μόνο μέσα από την τέχνη του;
Μάλλον είναι δύσκολο στην Ελλάδα του σήμερα να επιβιώσει κάποιος γενικά. Η διαφορά με την τέχνη είναι πως ακόμη και όταν δεν επιβιώνεις από αυτήν, σε βοηθάει να ζεις. Τώρα τι να πω, ελπίζω να μην μας κρατήσουν για πάντα οι εξουσίες παγιδευμένους μέσα σε αυτή την -βολική για εκείνους- κρίση και στενοκοπιά. Από την άλλη καλό θα είναι να μην περιμένουμε και εμείς πάντα μια κρίση για να ξυπνήσουμε και να κάνουμε κάτι συλλογικά για τις ζωές μας.
6) Τι είναι αυτό που θέλεις να περάσεις στους ακροατές σου μέσα από τα τραγούδια σου;
Νομίζω να πω με χαμόγελο, πως τα πράγματα είναι δύσκολα αλλά και εμείς τυχεροί που είμαστε εδώ και έχουμε ο ένας τον άλλον.
7) Τι υπάρχει στα σκαριά από εμφανίσεις το επόμενό διάστημα;
Το Σάββατο 4 Ιουνίου θα παρουσιάσω στη μουσική σκηνή RestArt στα Εξάρχεια, μεταξύ άλλων, υλικό από το νέο μου cd. Η πρώτη μου καλοκαιρινή παράσταση. Σόλο με την κιθάρα μου, με πολύ αμεσότητα και ενέργεια, έτσι όπως μου αρέσει να μοιράζομαι τα τραγούδια μου τον τελευταίο καιρό. Οι σόλο παραστάσεις είναι παραστάσεις ακρόασης και συμμετοχής… με τα τραγούδια γυμνά, όπως τη στιγμή που γεννιούνται. Φυσικά από τη βραδιά δεν θα λείψουν οι διασκευές τραγουδιών από συγγενείς και αγαπημένους καλλιτέχνες. Επίσης με δύο φίλους έχουμε σχηματίσει ένα πολύ αξιόλογο νέο μουσικό τρίο, την Orchestra Laou Laou. Πρόκειται για κάτι τελείως διαφορετικό αφού σε αυτό ενώνουμε την ρεμπέτικη παράδοση με τον ήχο των χάλκινων πνευστών. Αυτές είναι οι δύο πλευρές μου: από τη μια η ομαδικότητα και από την άλλη η απόλυτα προσωπική διαδρομή.
8) Οικογένεια για τον Λεωνίδα τι σημαίνει;
Πρώτη φορά μου το ρωτάνε αυτό. Κάτι πολύ όμορφο αρκεί να υπάρχει συναισθηματική ασφάλεια και ανεξαρτησία για τα μέλη της.
9) Γράφεις και μουσική για θεατρικές παραστάσεις, τι αποτέλεσμα έχει το ντύσιμο μιας παράστασης με μουσική; Τι μπορεί να δώσεις εσύ μέσα από τις νότες στο θέατρο;
Νομίζω και η μουσική στο θέατρο, η πρωτότυπη μουσική, είναι ένας ρόλος ακόμα. Δίνει λύσεις, βοηθάει τους ηθοποιούς «συνομιλώντας» μαζί τους, μπορεί να απογειώσει τα συναισθήματα. Αρκεί ο μουσικός να βρει τον βασικό «ήχο» του κάθε έργου και η μουσική να αποτελεί αίμα από το αίμα της παράστασης. Αυτό προσπαθώ να κάνω και εγώ κάθε φορά αποφεύγοντας, όσο μπορώ, τις συνταγές βέβαια. Αυτόν τον καιρό εκτός από τα θεατρικά κάνω μουσική, για πρώτη φορά, σε μια κινηματογραφική ταινία. Την νέα ταινία του εξαιρετικού εικαστικού και κινηματογραφιστή Κυριάκου Κατζουράκη.
10) Κλείσε μου την συνέντευξη με στίχους από ένα σου τραγούδι…
Ας κλείσουμε με το «Ξένα πλάνα», ένα τραγούδι μου από τον δίσκο που έρχεται, στο οποίο τους στίχους συνυπογράφουμε με την Νικόλ Κατσάνη:
Κάποιοι με το ζόρι έχουν βάλει σ’ ένα τρένο
με άγνωστο σε μένα προορισμό
Ένα ρομποτάκι να ‘μαι πάντα ρυθμισμένο
να υπηρετεί παράφρονα θεό
Δε γουστάρω άλλα πλάνα
κι άλλα πλάνα ξένα πλάνα
στην δική μου τη ζωή
Θέλω μια ζωή τσιγγάνα
μια ζωή γλυκιά τσιγγάνα
να χορεύει ως το πρωί
Κάποιοι με το ζόρι με έχουν βάλει σε μια φόρμα
σαν το κέικ να με τρώνε το πρωί
Μα μέσα μου όλο κάτι λέει: Ξύπνα και όρμα
κάνε χώρο δώσε λόγο και φωνή
Σ ευχαριστούμε πολύ Λεωνίδα μου και σου ευχόμαστε καλέ επιτυχία και ότι και αν κάνεις στην ζωή σου. Και γω Μαριάμ μου να σαι καλά!
Info:
